“We laten kinderen even vergeten dat ze ziek zijn”

Myrna Heerding en oud-collega Alex Vermeulen hebben een gezamelijk passie: Emma TV. Ze werken als vrijwilliger aan liveprogramma's voor het Emma Kinderziekenhuis en het AMC met als doel de kinderen het ziek zijn even te laten vergeten. Al twaalf jaar draagt ook EMG bij aan dit bijzondere doel. Met apparatuur, crew en - als hij beschikbaar is - de OB14.

“Sinds mijn zeventiende ben ik elke vrijdagavond aan het werk in het ziekenhuis”, vertelt Alex, Senior System Engineer bij Digital & Media Solutions. “Toen ik in 2001 solliciteerde bij Sonja en Henk (UBF destijds) maakte ik gelijk duidelijk hoe belangrijk Emma TV voor me is: ‘Dit is wat ik erbij doe, het is mijn passie en ik wil het niet kwijt’. Vooral Sonja reageerde heel positief en ze besloten het doel op alle mogelijke manieren te steunen. Zo kwam deze bijzondere samenwerking tot stand.”

Emma TV

De aankoop van een simpele videocamera en een televisie in 1981 werd het begin van het eerste kinderziekenhuistv-station in Nederland. Met één videocamera werden patiëntjes gefilmd en met z’n allen keken ze naar de opnamen. Dit was een groot succes en langzaam kregen de programma's meer vorm en inhoud. Inmiddels is Emma TV uitgegroeid tot een complete omroep. Het beschikt over een up-to-date televisiestudio in de kelder van het ziekenhuis van waaruit de liveprogramma’s - inmiddels met drie camera's - worden opgenomen. Alex: “Als muzikant had ik veel affiniteit met geluid toen ik in 1987 bij Emma TV begon. Een klasgenoot vroeg me of ik er een probleem kon verhelpen, er zat een brom in het geluid. Ik ging met hem mee en ben nooit meer weggegaan.” Ook Myrna Heerding, Mediamanager bij Digital Content Services, kreeg het Emma TV-virus te pakken. Myrna: “Ik deed in 2007 de opleiding audiovisuele mediatechniek op het ROC in Hilversum want ik had van kind af aan veel plezier in video en monteren. Mijn stages bij Emma TV waren zo leuk, ook ik ben altijd gebleven.”

Alle soorten werkzaamheden

Myrna vertelt: “Gedurende mijn stages deed ik ervaring op met camerawerk, redactiewerk en colorgrading. Alex leerde me de beginselen van het shaden. Nu houd ik me vooral bezig met het productieproces zoals redactiewerk, gasten regelen en draaiboeken maken. Met z’n zessen in het redactieteam wisselen we elkaar af in de werkzaamheden. Voor de uitzending gaan we bij de verpleging langs om te vragen welke kinderen mee kunnen naar de studio om in de uitzending te komen. Er is vaak een bijzondere gast. En anders vragen we de broertjes of zusjes, want die kunnen ook wel wat afleiding gebruiken. Voor de kinderen die niet kunnen komen, proberen we ervoor te zorgen dat de gast bij hen langskomt voor een praatje aan het bed.” Alex noemt Myrna een goede allrounder: “Ze is heel precies en heeft alles op orde zodat de mensen van productie vlekkeloos hun werk kunnen doen.” Myrna noemt Alex een alleskunner. “Iedereen krijgt het Spaans benauwd als Alex er niet is. Hij weet veel en heeft overal een oplossing voor. Ik heb een heel speciale band met hem, en heb heel veel van hem geleerd.”

Hilversum in het klein

Alex maakte een enorme ontwikkeling door bij Emma TV. Hij vertelt: “In het begin is het de techniek. Dan ben je bezig met snoeren en stekkers en dat is allemaal enorm interessant. Ik leerde tv-geluid schuiven, monteren en met camera’s omgaan. Dat werd van kwaad tot erger. Daarna ga je het ook voor je eigen werk doen, wat de focus verlegt.” Computers deden hun intrede en Alex ging experimenteren met vormgeving en produceren.

“Ik heb er werkelijk van alles gedaan. Totdat ik merkte hoe belangrijk het was de boel niet alleen technisch maar ook organisatorisch op orde te hebben, zeker omdat je vaak met onervaren medewerkers te maken hebt. Ik wilde me elke vrijdagmiddag kunnen focussen op één ding: ervoor zorgen dat we met alle vrijwilligers een programma konden maken waar de kinderen plezier aan beleven. Hilversum in het klein.” Alex ging steeds meer waarderen wat hij in korte tijd kon betekenen voor de kinderen. Hij vertelt: “Er kwam een omslag. Je ziet de patiëntjes om je heen, die je van kleins af aan kent, opgroeien. Ze zijn chronisch ziek, de ziekte komt steeds terug en sommige halen het niet. Waar het uiteindelijk om draait is die kids met een glimlach de deur uit te zien lopen. En dan het liefst bulderend van het lachen. Dat creëer je door een goed programma te maken en ervoor te zorgen dat je niet puur technisch bezig bent. Dat moet je uitschakelen.”

Dreamnight at the zoo

In 1996 nam Diergaarde Blijdorp in Rotterdam het initiatief om een jaarlijkse avond te organiseren voor chronisch zieke kinderen van het Sophia Kinderziekenhuis. Steeds meer dierenparken sloten zich sindsdien aan waaronder Artis in Amsterdam. De gratis avondopenstelling - wereldwijd bekend als ‘Dreamnight at the zoo’ - is exclusief voor chronisch zieke en gehandicapte kinderen en hun directe familieleden. Myrna: “In Amsterdam, waar onze kinderen van het Emma Kinderziekenhuis naartoe gaan, heet het evenement Kinderbeestfeest. En het is ook echt een feest! Los van dieren kijken, aaien en voederen, is er muziek, zijn er optredens en speciale gasten. In een speciaal gebouwde studio worden kinderen en gasten geïnterviewd. Je ziet de kinderen zo enorm genieten van hun vrije avond in het park. Ze komen even helemaal los van de dagelijkse onderzoeken en behandelingen.” Alex vult aan: “De kinderen vinden het zo leuk dat ze zich er twee jaar van tevoren voor opgeven.”

Satellietwagen van EMG

Myrna: “In het Emma Kinderziekenhuis vragen we zoveel mogelijk kinderen mee te gaan naar het evenement, maar niet alle kinderen kunnen vanwege hun ziekte het ziekenhuis verlaten.” Dat maakte Alex narrig. “Onze kinderen gingen er naartoe maar wij konden het niet uitzenden voor de anderen. Hoe leuk zou het zijn voor de achterblijvers om ook iets van het feest mee te krijgen via tv?” Alex, inventief als hij is, bedacht een oplossing. EMG zette een reportage- en satellietwagen in als trainingsproject en Alex begeleidde de mensen als gedelegeerd projectleider vanuit EMG. Alex: “De eerste vrijdagavond van juni brengen we nu alweer twaalf jaar live vanuit de dierentuin. Het is uitgegroeid tot een enorm project met een reportagewagen, satellietwagen, camerawagens, assistenten, livestreaming, de hele santenkraam eromheen. Dat is ontzettend gaaf om mee te maken. En de inzet van het EMG-personeel is gewoon geweldig elk jaar weer, een diepe buiging!”

Myrna: “Ook de vrijwilligers die mee mogen doen kijken uit naar dit evenement vanwege de vrijheid die ze krijgen en de relaxte sfeer.” Alex: “Ook voor hen is het een uitje. De samenwerking voelt als een warme deken, het is een soort familie.” Op de vraag of hij dit altijd blijft doen, antwoord Alex: “Toen ik 25 jaar bij Emma TV zat, kreeg ik een lintje. Over 20 jaar zit ik er vijftig jaar, dan ben ik 68, dan wil ik prins worden. Dus ja natuurlijk!”