Het werk achter de schermen vraagt veel van je. Zowel fysiek als mentaal. In deze blog vertelt eerste cameraman Alex van Knippenberg over de liefde en bevlogenheid voor het vak en wat hij doet om gezond en fit zijn werk uit te kunnen oefenen. 

Tekst: Diederik Wieman
Foto: Soenar Chamid

Genieten van mooie plaatjes maken

“Als sinds mijn tiende weet ik dat dit mijn passie is. Je keek natuurlijk televisie, en ik werd gegrepen toen ik een keer een cameraman aan het werk zag. In Ede was in die tijd de enige opleiding voor fotografie en videotechniek. Daar ging ik naar toe. In 1998 liep ik stage bij Cinevideogroep (het huidige EMG) en daar ben ik ook niet meer weggegaan.”

“Zet mij niet van negen tot vijf op een kantoor, laat mij maar buitenspelen. In de regen of de bloedhete zon, het maakt mij niet uit. Het mooie van mijn werk is dat elke dag anders is. De ene keer sta je bij de koning, de andere dag bij het WK voetbal, Omroep Max of RTL Late night. Je bent overal te gast, en daarom pas je je ook aan de gelegenheid aan. Als je naar de koning gaat, trek je een net overhemd aan. Bij een popconcert kun je in een T-shirt komen.”

“Het werk vraagt veel van je. Zowel fysiek als mentaal. Achter de camera heb je interactie met het publiek om je heen, maar ook met de regisseur, de presentator of commentator en de collega’s met wie je samenwerkt. En je reageert continu op wat er in je omgeving gebeurt. Want alles kan door één beweging of één actie volledig veranderen. Het is ook fysiek werk. Je moet een goede oog-hand coördinatie hebben en je staat natuurlijk vrijwel de hele dag. En als je met een handcamera werkt, heb je twaalf kilo op één schouder. Verder moet je tillen met op- en afbouwen. Je werkt in weer en wind. Ik ben daarom altijd op alles voorbereid. Je kunt wel modieus op sneakers naar je werk, maar ik kies liever voor waterdichte schoenen. EMG regelt gelukkig een goede uitrusting: waterdichte, winddichte jacks, regenkleding, gehoorbescherming, want je staat veel in lawaaiige omgevingen.”

“De werkdagen zijn lang, meestal tien tot twaalf uur. Soms sta je om twee uur ‘s nachts op, soms ben je om twee ‘s nachts thuis. En je hebt je voorbereiding thuis: hoe heten de militaire voertuigen die voorbijkomen op veteranendag? Wat zijn de namen van de spelers? Welke bekende Nederlanders ken ik nog niet? Soms maak ik een smoelenboek dat ik uitprint en meeneem.”

“Natuurlijk ben je in dit werk veel van huis. Het kan oplopen tot tien weken als er Olympische Spelen zijn. Het betekent ook dat je dagen of weken achter elkaar op locatie moet eten. Goede voeding is echter belangrijk om dit werk te kunnen doen. Sommige collega’s nemen zelf eten mee, zelf eet ik thuis zo gezond en gevarieerd mogelijk. Ook doe ik veel aan sport.”

“Als je regelmaat zoekt, moet je geen cameraman worden. Het is een levensstijl, je moet een beetje gek zijn om dit werk te doen. Maar mijn werk is mijn hobby dus vind ik het nog steeds erg leuk. Niet alleen vanwege de variatie en de vrijheid, maar ook door het teamwork. Van de algemeen assistent die de kabels trekt tot een geluidtechnicus; iedereen eromheen is waanzinnig belangrijk. In dit werk kun je niet zonder elkaar en ook dat maakt het bijzonder.”