‘Nooit verwacht dat ik in het wereldnieuws terecht zou komen’

11 september 2021

Vandaag is het precies 20 jaar geleden dat de aanslagen op het New Yorkse World Trade Center plaatsvonden. Het veranderde de wereld voorgoed. Net als het de carrière van EMG’s Project Manger Remco van den Berg veranderde. Hij maakte de ramp, destijds als ENG-cameraman, van dichtbij mee.

EMG Project Manager Remco van den Berg was nog maar net cameraman toen hij in 2000 door Twan Huys, destijds correspondent NOVA, gevraagd werd met hem in Amerika te gaan samenwerken als zijn vaste cameraman. Naast het draaien met Twan werkte hij ook samen met Charles Groenenhuijsen (NOS) en Greet de Keyser (VRT). Remco: ‘Als vierentwintig jarige met nog maar weinig draaiuren, leek het me wel leuk om in de toekomst ‘’als cameraman in het buitenland’’ te werken. Ik had daar op highschool gezeten en was dol op het land. Hoe mooi zou het zijn als ik mijn liefde voor Amerika zou kunnen combineren met de passie voor mijn vak?’ Tot zijn grote verbazing werd Remco uit vier (meer ervaren) cameramensen uitgekozen. Nooit had hij kunnen weten in welk avontuur hij zich zou storten: dat van 9/11.

Op pad met Twan

Remco: ‘We zouden gewoon de tijd nemen om te draaien en te monteren zei Twan. Voordat ik zou vertrekken naar Amerika had ik nog ruim een half jaar de tijd om ervaring op te doen, dus ik ben gelijk volle bak gaan draaien om die kant op te kunnen gaan. Ik zou er ruim een jaar blijven.’ Zijn voorganger Joris Hentenaar had al een bijzondere periode achter de rug met de presidentsverkiezingen van 2000. Remco: ‘Ik verwachte mooie verhalen te gaan maken, maar ik had nooit verwacht dat ik midden in het wereldnieuws terecht zou komen.’

“This is war”

11 september 2001 begon als een gewone dag. Remco was samen met Charles een item aan het maken over de economie. Op de terugweg naar Washinghton DC hoorde zij dat er een toestel zich in het World Trade Center heeft geboord. Remco en Charles haasten zich naar het vliegveld om naar New York te vliegen. Remco: ‘Wij dachten daarheen te vliegen om wat dingen te gaan draaien. Dat ging toen niet. Met de trein ook niet. Toen we met de auto de snelweg opdraaiden was het Pentagon net geraakt.’ Terwijl ze de rookwolken over hun schouders zagen opstijgen, concludeerde Charles: “This is war”. ‘We zijn terug naar kantoor gegaan en besloten Remco en Twan op de fiets naar het Pentagon te gaan waar ze hun eerste 9/11-verhaal hebben gemaakt, waarna ze ‘avonds op de enige trein stapten naar New York.

Een uitgestorven Times Square

Als je ooit in New York bent geweest weet je dat Times Square altijd afgeladen vol is met auto’s en mensen. Remco: ‘Die avond stonden we midden op het plein verbluft om ons heen te kijken. Er was werkelijk geen mens te zien.’ Op Ground Zero troffen ze een hel aan waar de wereldpers zich omheen verzamelde. Remco: ‘Ik heb nog nooit zoveel satellietwagens bij elkaar gezien. Eenmaal in deze situatie verloor ik elk gevoel van tijd, je werd geleefd. Om zelf het nieuws te kunnen volgen kochten we een radio. In die tijd kon je met je mobiele telefoon alleen maar bellen en sms’en. De wildste verhalen deden de ronde. Wat was er werkelijk gebeurd? We probeerden zoveel mogelijk bij Ground Zero in de buurt te zijn en met stand-upjes het nieuws te verslaan.’ Het stukje “rustig beginnen” was er niet bij toen de totale chaos losbrak. Het was uiteindelijk drie weken non-stop draaien. Remco: ‘je wordt heel snel volwassen.’

Steun aan elkaar

Dat hele jaar in Amerika is 9/11 een rode draad geweest in Remco’s werk. Of het nu ging over de oorlog in Afghanistan of de begrafenis van een brandweerman. Alles stond grotendeels in het teken van de ramp. Wat de ervaring voor Remco draaglijk maakte was de intensieve samenwerking met Twan. Ze waren bijna continu bij elkaar en konden hun verhalen en emoties delen. Ook heeft Remco veel steun gehad aan zijn collega Peter Bakker. ‘Peter belde mij vanaf zijn vakantieadres terwijl ik het eerste item aan het monteren was. Het was heel fijn om met Peter ervaringen te kunnen delen en om over mijn items te kunnen praten.’

‘Op 9 september 2001 reden Twan en ik nog op onze skeelers onder die reusachtige gebouwen door naar Central Park. Twee dagen later is er niets anders over dan een hoop puin. Dat is echt bizar.’ Ook al was hij ter plaatse, nog altijd vindt Remco onbegrijpelijk wat er die dag gebeurde. Regelmatig keert Remco terug naar het voormalig rampgebied.

Meer weten?

Heb je vragen of wil je meer informatie? Vul hier je contactgegevens in en we nemen zo snel mogelijk contact op!

"*" geeft vereiste velden aan

Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.